Hopelijk hebben jullie al genoten van het dit weekend. De laatste twee weken heb ik bijna niets anders gedaan dan getekend en nog eens getekend. (En ik kan je verzekeren: mijn kamer begint er echt onder te lijden... Het papier ligt letterlijk overal in die kleine kamer van mij.) Vrijdag is de grote dag. Met andere woorden: dé eindjury. Het dringt nog niet echt tot mij door dat het al bijna zover is. Het lijkt of ik al dromend meega met de stroom. Misschien komt er deze week wel een moment dat ik het volledig besef.
Het is een donkere kamer waar ik zit. Mijn ogen halfdicht geknepen probeer ik figuren te herkennen. Met mijn potlood teken ik ze na...
Op mijn blog hebben jullie al verschillende met papier gevouwen figuren tegengekomen. Ik had jullie al verteld over de stop-motion die ik aan het maken ben (die binnenkort klaar is! yay) en nu ben ik tekeningen aan het maken van die figuren. Ik denk dat ik nu helemaal in mijn grijs-potlood-fase ben... Ja het is misschien wel duidelijk te zien aan de tekeningen van de laatste maanden. *gaat meteen kijken naar de vorige tekeningen, en knikt. "ja, Helene het is waar." Als je van kleurtjes houdt: maak je geen zorgen. Dit zijn vooral fases bij mij. Er zullen snel weer gekleurde tekeningetjes verschijnen. Haha.
Wauw, het is weer een hele tijd geleden sinds ik nog eens stil heb gezeten en wat getypt voor mijn computer. Alle deadlines van het school komen steeds dichter en dichterbij. Ik kan het bijna niet geloven dat school bijna officieel gedaan is. Stiekem voel ik me nog steeds dit kleine meisje dat haar eerste voetstappen zette in de middelbare school. En om nu te zien dat ik nog maar een halve maand te gaan heb is werkelijk irreëel. En sta ik hier weer te praten over hoe oud ik me wel niet voel op het moment en hoe ongelofelijk snel alles wel niet gaat. Haha precies of ik al tachtig jaar ben ofz... Nee nee ik zal hier maar stoppen met mijn 'oude wijze' woorden.